aspaldiko lagun telelei

ez nuke galduko zurekin egondako minutu bat bera ere

zuk irakatsi didazu guztia, emozioa, egoneziña, bizitzako plazer txikiek sortzen duten bizipoza, munduko desgraziak, erakutsi dizkidazu asmakizunez beteriko ametsak, errealidadea zer den eta non dagoen,...

azkenaldian zu idealizatzeak buruhausteak ekarri dizkit. nola erabil nazakezu, nola sentiarazi nazakezu hain... hain iruzurtua...hain gezurrez betea...desilusioa datorkit...

gaueko ordu txikitan kolorez beteriko "carta de ajuste" eta agur, bihar arte.

p.d.goraintziak firirifikoi